Rajd Polski Historyczny
Rajd Polski Historyczny to impreza, której trasa nawiązuje do dawnych etapów najstarszego po Monte Carlo rajdu na świecie – Rajdu Polski. Jego formułą jest jazda na regularność – tak jak w dawnych latach wygrywa nie najszybszy, a ten, kto pokona trasę z prędkością najbardziej zbliżoną do zadanej przez organizatora, co na krętych małopolskich i podkarpackich drogach nie jest zadaniem łatwym.
RPH to impreza wymyślona przez Andrzeja Lenczowskiego, który pełnił funkcję Komandora I RPH, oraz Erwina Meisela – Komandora imprezy w kolejnych latach. W ten sposób Rajd Polski doczekał się w 2012 roku, jako ostatni z czterech najstarszych i najsłynniejszych rajdów na świecie (obok rajdów Monte Carlo, Akropolu, Safari) swojego historycznego bliźniaka, pozwalającego historycznym samochodom na rywalizację jak przed laty.
Od roku 2014 rajd był czterokrotnie eliminacją FIA Trophy for Historic Regularity Rallies, jest także rundą Mistrzostw Polski w Historycznych Rajdach na Regularność.
W tym roku jest rundą finałową FIA Trophy for Historic Regularity Rallies, czyli kto wygra 10 Rajd Polski Historyczny zdobywa tytuł.
Rajd Polski Historyczny przypomina publiczności oraz mediom najsłynniejsze rajdowe samochody tamtej epoki, a za ich kierownicami niejednokrotnie zasiadają polscy zawodnicy odnoszący wówczas sukcesy na odcinkach specjalnych w Polsce i innych krajach. Nie brakuje też ekip zagranicznych, których ilość z roku na rok wzrasta.
Do rajdu zapraszamy samochody wyprodukowane do 1990 roku, które będą współzawodniczyć w jeździe na regularność na historycznych trasach Rajdu Polskiego, pokonując w trzy dni około 1000 kilometrów. Baza rajdu mieści się w Wieliczce, a uroczysty honorowy start i meta odbędzie się w Tauron Arena Kraków.
Tegoroczna, jubileuszowa dziesiąta edycja rozegrana zostanie w dniach 11 – 13 listopad. O szczegółach informować będziemy na łamach naszej strony internetowej i na Facebooku.
HISTORIA RAJDU POLSKI
1921 I Rajd Samochodowy wystartował na trasie Warszawa – Białowieża -Warszawa około 600 km. Wystartowało sześciu zawodników, najlepszy okazał się Tadeusz Heyne na Dodge. Pierwszy komandorem był W. Ostoja Zagórski
1922 II Rajd Samochodowy AP odbył się na trasie 890 km Warszawa – Zakopane – Warszawa. W czasie rajdu odnotowano prawdopodobnie pierwszy wypadek w historii Rajdu Polski. Osiemdziesięcio konny Mercedes prowadzony przez p Winnickiego wypadł z trasy pomiędzy Chabówką i Myślenicami przebił barierę drogi i wpadł w zarośla przy rzece Raba, załoga odniosła lekkie obrażenia. Zwycięzcą okazał się Austriak Hanz Lorenz na Stayer.
1923 III Międzynarodowy Rajd Samochodowy to trasa już 2000 km.. Warszawa – Zakopane – Lwów – Warszawa Zwycięzcy ex aequo to Henryk Leifeld na Austro – Daimler i Czech Jan Siroucek na Praga Grand. Komandorem był pierwszy zwycięzca z 1921 roku T. Heyne
1924 IV Międzynarodowy Rajd Samochodowy organizuje ponownie Automobilklub Polski. Zwycięzca to Henryk Leifeld na Austro – Daimler, pierwszy Mistrz Polski w Rajdach Samochodowych.
1925 V Rajd Samochodowy AP to rekordowa jak dotychczas trasa 3798 km Warszawa – Wilno – Tarnopol – Morskie Oko – Warszawa na tej trasie zwyciężył Charles Betaque z Austrii na Austro – Daimler. Po raz pierwszy w rajdzie startuje samochód polskiej produkcji CWS prowadzony przez p. Mrajskiego.
1926 Rajd nie odbył się z powodu kryzysu światowego.
1927 VI Rajd Samochodowy AP. Trasa 2403 km Start z Warszawy meta we Lwowie po drodze między innymi Gdynia, Poznań, Zakopane. Rozegrano próbę górska na przełęczy Kocierskiej. Rajd wygrał zawodnik Krakowskiego Klubu Automobilowego Stanisław Szwarcsztajn na Austro – Dimlerze. Komandorem był Janusz Regulski, który potem pełnił tą funkcje sześciokrotnie.
1928 VII Międzynarodowy Rajd AP. Trasa 3083 km Warszawa – Warszawa przez Grodno, Krynicę, Oświęcim, Sandomierz. Po drodze próba górska na Kocierzy organizowana przez KKA i próba płaska pod Raszynem. Zwyciężył Włoch Cipriano Liliano jadący Fiatem 509.
1929 VIII Międzynarodowy Rajd AP. Po raz pierwszy rajd przekracza granice Polski, 3111 km z Warszawy przez Pragę Hirschberg (obecnie Jelenia Góra) do Warszawy. Rozegrano między innymi próbę górską w Tyrawie Wołoskiej. Należy jednak zaznaczyć, że próby rozgrywano na podstawie dość skomplikowanego regulaminy w jeździe na regularność gdzie średnia prędkość zależała od pojemności silnika i wąchała się od 25 do 57 km/h, co nie było wcale łatwe głównie ze względu na fatalny stan dróg. Zwycięzca Adam hr. Potocki na AustroDaimler.
1930 IX Międzynarodowy Rajd AP. Trasa 3134 km Warszawa – Wilno – Lwów – Kraków – Gdynia – Warszawa. Po raz pierwszy wyłoniono trzech zwycięzców w trzech grupach podzielonych dość osobliwie – w zależności od ceny samochodu. Klasa I cena samochodu do 1500 $ wygrał Michał Bitny-Szlachta na Fordzie, klasa II do 3000$ wygrał Zygmunt Rahnenfeld na Fiacie 525 i klasa II powyżej 3000$ wygrał Adam hr. Potocki na AustroDaimler.
1931 – 1936 Rajd nie odbywał się z powodu ogólnoświatowego kryzysu
1937 X Międzynarodowy Rajd AP. Trasa 2672 km rajd jak wcześniej rozgrywany był w zasadzie, jako jazda na regularność. Po raz pierwszy 24 zawodników podzielono na klasy w zależności od pojemności silnika. Klasa do 1000 cmm – zwycięzca Wojciech Kołaczkowski – DKW Meisterklasse, klasa do 1400 – ostatecznie brak klasy, klasa do 2000 – zwycięzca Paul von Guillaeume na Adler Trumf i klasa 3000 do 4000 zwycięzca Aleksander Mazurek na Chevrolet Master Sedan. Zespołowo zwyciężył zespół niemiecki na Adler Trumf.
1938 XI Rajd AP. Trasa 3815 km. Zawodnicy podobnie jak w roku ubiegłym podzieleni zostali na klasy w zależnościom pojemności silnika ich samochodów. Zwycięzcy to gr. I Jan Ripper – Fiat 1100, gr. II Stanisław Szwarcsztajn – Lancia Aprilia, gr. III Jerzy Strenger – Citroen Legere, gr. IV Hans Rauch – Mercedes Benz 230, gr. V Witold Rychter – Chevrolet Master Sedan. Zespołowo wygrał zespół Fiata w składzie Ripper, Pronaszko i Włoch Ghisalba pokonali zespoły Mercedesa, Lancii, Adlera i inne. Na koniec roku rajd został zaliczony przez AIACR (poprzedniczka FIA) do grupy imprez Grand Prix i uzyskał nazwę Grand Prix Polski
1939 XII Rajd AP o Grand Prix Polski. Trasa rekordowa 4358 km. Rajd był uważany za bardzo trudny. Poza dotychczasową formułą regularności była znaczna ilość jazdy w terenie (pozostałe drogi też wiele się od tego nie różniły), próba górska na Kubalonce, próba zręczności i hamowania. Zwycięzcy w klasach do 1100 cmm Renato Ghisalba Włochy na Fiat 1100, do 2000 cmm Stefan Grossman Polska na Citroen, do 3000 ccm Stefan Pronaszko Polska na Renault Primaquatre i powyżej 3000 Tadeusz Marek Polska na Chevrolet Master Sedan.
1940-1946 Rajdy nie odbywały się z powodu II wojny światowej.
1947 XIII Międzynarodowy Rajd AP. Trasa 2650 km. To pierwszy powojenny rajd. Współorganizatorem był klub krakowski. Zawodnicy przejeżdżali między innymi przez Kraków gdzie zatrzymywali się na Rynku Głównym. Komandorem był w. Zeydowski. Rajd odbywał się jeszcze na zasadach przedwojennych, mimo, że w Europie w zasadzie rajdy były już podobne do współczesnych z próbami górskimi zwane później OS-ami. Zwycięscy to:
Alfred Pecko – DKW, Edward Loth – KDF, Marian Wierzba – Lancia, Zygmunt Andrzejewski – Willys, Witold Rychter – Chevrolet odpowiednio w klasach pojemnościowych.
1948 XIV MRS (Międzynarodowy Rajd Samochodowy) trasa 2640 km, 80 uczestników w tym wspaniale przygotowany zespół czeski. Tradycyjnie już Zakopane a wcześniej Jelenia Góra gdzie wspaniale pojechał na próbie górskiej Franciszek Postawka. Wyłoniono sześciu zwycięzców w klasach Ivan Hodac — Aero, Vaclav Bobek – Skoda, A. Anton – BMW, Jiri Pohl – Jaguar, to załogi czeskie i Julian Łączyński – Lancia i Józef Sucharda – Jaguar z Polski. Komandorem był W. Zeydowski.
1949-1953 Rajdy nie odbywały się ze względu na nieprzychylność ówczesnych władz, mimo, że Bolesław Bierut był patronem XIV MRS
1954 XV Ogólnopolski Rajd Samochodowy na 2004 km trasy wystartowały 54 załogi. Na próbie górskiej najlepszy okazał się Franciszek Postawka, rozegrano także próbę szybkości na autostradzie koło Gliwic i jazdę terenową koło Piły. Komandorem był W. Kossowski. Wyłoniono aż ośmiu zwycięzców w klasach: Alfons Zielkowski, Zbigniew Witkowski, Edward Niziołek, Zygmunt Skoczowski, Stanisław Gustaw, Bolesław Majkowski, Stanisław Rusiniak, Franciszek Postawka.
1955 XVI Ogólnopolski Rajd Samochodowy na trasie blisko 2900 km rozegrano jedynie dwie próby szybkości górskiej. Wystartowały 42 załogi. Zwycięzcy to: Edward Niziołek – Opel Olimpia, Bolesław Majkowski – Ford de Luxe, Marian Repeta – FSO Warszawa M-20, Henryk Olszewski – Skoda, Jerzy Zaczeniuk – Citroen, Jacek Dzięciołowski – DKW, Grzegorz Timoszek – BMW 328.
1956 XVII Ogólnopolski Rajd Samochodowy. Tym razem trasa 1850 km przebiegała przez północną część Polski. Start odbył się z Łodzi a meta w Warszawie. Wyłoniono zwycięzców w sześciu klasach a byli to: Marian Repeta – FSO Warszawa M-20, Jerzy Opiela – DKW, Edward Niziołek – Citroen BL11, Janusz Solarski – Skoda 1100, Kazimierz Tarczyński – BMW, Jan Jagielski – Opel Olimpia. Wystartowało 96 załóg w tym cztery kobiety.
1957 XVIII Ogólnopolski Rajd Samochodowy miał bazę w Olsztynie. Trasa miała 1985 km wystartowało 58 załóg. Komandorem rajdu był J. Zaborzecki. W czasie rajdu rozegrano tylko jedną próbę górską w okolicach Wejherowa. Wyłoniono zwycięzców aż w ośmiu klasach Adam Wędrychowski, Walerian Warszewski, Mieczysław Sochacki, Marek Varisella, Bolesław Majkowski, Władysław Paszkowski wszyscy oczywiście reprezentowali Polskę, oraz Jugosłowianie Mlado Vukovic i S. Vidmar. Zespołowo wygrali Jugosłowianie.
1958 Rajd nie odbył się.
1959 XIX Międzynarodowy Rajd Samochodowy organizował Automobilklub Krakowski komandorem był prezes klubu Jan Czopek. Baza rajdu to Zakopane, trasa 1030 w tym 77 km prób sportowych. Rajd pod względem sportowym przypominał już obecne rajdy. Na odcinkach specjalnych zawodnicy startowali mając wyznaczony czas przejazdu powyżej którego naliczane były punkty karne. Po raz ostatni wyłoniono zwycięzców w poszczególnych klasach bez klasyfikacji generalnej, i tak Stanisław Wierzba – Syrena; Kurt Rüdiger – Wartburg; Krzysztof Komornicki – Simca Aronie; Andrzej Żymierski – Opel Olimpia; Henryk Ruciński – Ford Zephyr to zwycięzcy w poszczególnych klasach.
1960 XX Rajd Polski – po raz pierwszy pojawia się nazwa rajdu, która przetrwała do dziś. Po raz pierwszy rajd jest eliminacją Mistrzostw Europy (wówczas był to najważniejszy na świecie cykl mistrzowski). Po raz drugi organizatorem jest Automobilklub Krakowski, a komandorem Jan Czopek. Z morderczą trasą 2350 km w tym 108,4 km oesowych zmierzyło się 95 załóg, 27 załóg nie ukończyło rajdu. Zwycięzcą został Niemiec Walter Scheck wraz z Ralfem Mollem na 135 konnym Mercedesie 220SE.
1961 XXI Rajd Polski znalazł się w kalendarzu FIA w terminie 3-6 sierpień. Bazą rajdu był Kraków, trasa 2550 km w tym 10 odcinków specjalnych, próba szybkości górskiej i płaskiej, 2 próby hamowania oraz próba jazdy na regularność na dystansie 352 km. Komandorem był Marian Skarbek. Zwycięzcą została załoga Eugen Böhringer i Rauno Aaltonen na Mercedesie 220 SE. Najniższe miejsce na podium zajęła załoga Sobiesław i Ewa Zasadowie na BMW 700. Wspaniałą jazdą na próbie szybkości płaskiej wykazał się Rauno Aaltonen który prowadził Mercedesa w zastępstwie Böhringera.
1962 XXII Rajd Polski to jeden najbardziej morderczych rajdów w historii rajdu Polski. O jego trudności niech świadczy, że na 56 załóg, które wystartowały, metę osiągnęło tylko 10. Trasę o długości 2892 km i wysokie średnie (nawet 87 km/h) zorganizowała ekipa krakowskiego klubu pod kierunkiem Mieczysława Kamieńskiego. Mimo to rajd uzyskał w większości pozytywną opinię. Zwycięzca to ponownie Eugen Böhringer na Mercedesie 220SE, drugie miejsce zajęły panie Pat Moss i Pauline Mayman na Austin Healer 3000.
1963 XXIII Rajd Polski to kolejny bardzo trudny rajd. Trasa 3027 z bazą w Zakopanym. Komandorem był Jacek Sożyński. Rajd ukończyło 13 załóg, z 57 które wystartowało. Liczne wypadki wyeliminowały wiele samochodów w tym dwukrotnego zwycięzcę Böhringera, który rozbił swojego Mercedesa w okolicach Jaszczurówki. Wygrała załoga Dieter Glemser i Martin Braungart na Mercedesie Państwo Zasadowie ponownie zajęli trzecie miejsce, tym razem na Fiacie 600 D Abarth.
1964 XXIV Rajd Polski to eliminacja Mistrzostw Europy i Pucharu Narodów – tylko trzy rajdy były zaliczane to tego Pucharu tj. Rajd Monte Carlo, Rajd Słońca Północy i Rajd Polski. Rajd w pierwszym etapie rozgrywany był, jako zlot gwieździsty (na wzór Monte Carlo). Startowano z Kopenhagi, Berlina, Norymbergi, Belgradu i Warszawy. Zwycięzcy to Sobiesław i Ewa Zasadowie na Steyr Puch 650TR. Należy wspomnieć o jeszcze jednej parze małżeńskiej na tym rajdzie Erik Carlsson i Pat Moss Carlsson jednak oni rywalizowali jadąc dwoma Sabbami 96, na mecie minimalnie lepszy okazał się pan Carlsson.
1965 XXV Rajd Polski. Trasa 3189 km od Bieszczad aż po Szklarska Porębę, baza rajdu – Zakopane. Komandor K. Czekaj. Po raz pierwszy odcinki specjalne nie miały limitu, ale czas przejazdu mnożony był przez współczynnik zależny od pojemności silnika. Rajd wygrał Rauno Altonen z Tony Ambrose na Morris Cooper, drudzy na mecie byli panowie Zasada – Osiński na Stayer Puch 650TR.
1966 XXVI Rajd Polski to kolejny bardzo trudny rajd. Wystartowały 52 załogi a do mety dotarło 11. Średnia prędkość wynosiła 70 km/godz., a np. na jednym z etapów długości 128km (Złoty Stok – Radków) 85 km/godz. Trasa – 2939 km, baza – Kraków, Komandor – Mieczysław Kamieński, zwycięzca – Tony Fall na Morris Mini Cooper S.
1967 XXVII Rajd Polski – o trudnościach tego rajdu niech świadczą liczby. Wystartowały 53 załogi na mecie 3. Kolejny rajd z prędkościami powyżej 70km/godz. okazał się dla zdecydowanej większości niemożliwy do przejechania w limicie spóźnień. Trasę 2970 km z 317 km prób sportowych z najmniejszą ilością punktów karnych pokonali Państwo Zasadowie z Automobilklubu Krakowskiego na Porsche 912.
1968 XXVIII Rajd Polski. Po raz piaty komandorem był Mieczysław Kamieński. Po raz pierwszy rajd rozgrywano bez współczynników. Trasa 3043 w tym 343 km oesowe. Najdłuższy odcinek specjalny Baligród – Ustrzyki Górne 46,5 km. Rajd wygrał Krzysztof Komornicki z Zygmuntem Wiśniowskim jadący Renault R8, Gordini jako członkowie zespołu fabrycznego Renault.
1969 XXIX Rajd Polski rajd coraz bardziej nabierał kształtów dzisiejszych rajdów. Skrócona trasę do 2210 i zwiększono kilometry prób, do318,5 co stanowiło już 14,4%. Rajd obfitował w wiele wypadków, miedzy innymi na ostatnim zakręcie próby Las Wolski – Bielany rozbił swoją Alpine A110 Krzysztof Komornicki. Rajd po raz trzeci wygrał Sobiesław Zasada na Porsche 911.
1970 XXX Rajd Polski. Komandorem jubileuszowego rajdu był Aleksander Sobański. Trasa podzielona na dwa etapy wynosiła 2766 km na trasie 81 PKC, 21 OS i 2 Sg. Pogoda sprawiła największe problemy. Od kilku dni nad Polską południową spływały z nieba strumienie wody. Wzbierające górskie potoki powodowały nie przejezdność wielu odcinków dróg. Rajd przerwano na II etapie w Muchówce. Po obliczeniu wyników zwycięzcą został Jeane – Claude Andrut na Renault Alpinie A110.
1971 XXXI Rajd Polski. Na liście zgłoszeń 116 załóg z 11 państw, trasa 2210 km. Pierwszym pechowcem był Marek Varisella, który rozbił się już na pierwszym OS Żegocina – Młynne. Po raz czwarty rajd wygrał Sobiesław Zasada jadący z żoną samochodem BMW 2002 tii. Komandorem był Jacek Sożyński
1972 XXXII Rajd Polski. Przygotowania do rajdu rozpoczęto już w sierpniu 1971. Już w styczniu na Rajdzie Monte Carlo rozprowadzano czterojęzyczny regulamin. Komitet organizacyjny pod wodzą Jacka Sożyńskiego bardzo starannie przygotowywał się do rajdu wiedząc, że na rajdzie będą obserwatorzy FIA oceniający możliwości przyznania w 1973 Eliminacji Mistrzostw Świata. Trasa rajdu to I etap 1435 km, II etap 1185 km rajd wygrała załoga włoska, R. Pinto – L. Macaluso jadący Fiatem 124 Spirder.
1973 XXXIII Rajd Polski. To eliminacja Rajdowych Mistrzostw Świata Producentów. Ocena obserwatora FIA dr. Salitiego ubiegłorocznego rajdu stwierdzała „rajd był za łatwy”. Organizatorzy Automobilklbu Krakowskiego ponownie pod wodzą Jacka Sożyńskiego wytyczyli najtrudniejszą trasę, jaką kiedykolwiek w Polsce skomponowano. Trasę długości 3217 km wytyczono często drogami szutrowymi bardzo kiepskiej, jakości, maksymalnie wysokie średnie (często powyżej 100 km/h), korekty trasy wprowadzane w ostatniej chwili to wszystko spowodowało, że w rajdzie sklasyfikowano tylko trzy załogi. Wygrał Achim Warmbold – Fiat 124 Spider Abarth drugi to Culmbacher – Wartburgiem i trzeci Maciej Stawowiak z J. Czyżykiem jadący I – grupowym Fiatem 125p
1974 XXXIV Rajd Polski Statystyczne fakty rajdu to: trasa 1475 km w tym 232 OS i 9,2 Sg; komandor Jan Czopek; zwycięzca Klaus Russling na Porsche 911 Carrera RS. Fakty, które spowodowały, że Rajd Polski przez wiele lat nie organizował Kraków to: poważny wypadek Zasady z winy organizatorów ( auto organizatora jadące pod prąd OS 12) i nieudolne liczenie wyników, które po protestach ogłoszono z 21 godzinnym opóźnieniem.
1975 XXXV Rajd Polski po raz pierwszy organizował Automobilklub Dolnośląski a komandorem był Andrzej Postawka. Zgłosiło się 150 załóg z 17 krajów, ale ostatecznie ze względu na pojemność trasy dopuszczono 128 załóg. Trasa 1470 km, łączna ilość kilometrów oesowych 396 w tym wyścigowa próba długości 39 km Spalona – Mostowice – Poniatów. Rajd wygrał Maurizio Verini na Fiacie 124 Spider Abarth.
1976 XXXVI Rajd Polski najlepiej chyba zapamiętał Andrzej Jaroszewicz, który we wspaniałej walce z Antonio Zaninim potrafił wykorzystać moc „potwora” – Lancii Stratos i wygrał rajd mimo wypadnięcia z trasy i spóźnieniu na ostatni PKC. Rajd miał 27 Os-ów w pierwszym dniu i 14 w drugim, bazą rajdu był Wrocław, komandorem Wojciech Pepłowski
1977 XXXVII Rajd Polski już po raz trzeci organizował Automobilklub Dolnośląski, komandorem był Stefan Gołąbek. Rajd oczywiście był eliminacją Mistrzostw Europy o najwyższym współczynniku 4. Niestety na rajdzie zdarzył się tragiczny wypadek na odcinku Sienna – Idzików wypadła z trasy bułgarska załoga i kierowca Borys Radiczkow zginął. Trasa 1527 km w dwa dni, 53 odcinki specjalne. Zdecydowane zwycięstwo odnieśli francuzi Bernard Darniche i Alain Mache na Lancii Stratos.
1978 XXXVIII Rajd Polski po raz czwarty organizatorem był Automobilklub Dolnośląski a po raz drugi komandorem Stefan Gołąbek. Z 77 załóg, które wystartowały metę osiągnęło tylko 28
załóg. Po przejechaniu 1688km zwycięzcą został Antonio Zanini z pilotem Juan Petisto Fiatem 131 Abarth. Wspaniale pojechały czeskie załogi w pierwszej dziesiątce były trzy Skody 130RS.
1979 XXXIX Rajd Polski. W dniach 5-7 lipca przyjechało do Wrocławia 66 załóg, aby na trasie o długości 1723 km z 53 odcinkami specjalnymi współzawodniczyć w kolejnym Rajdzie Polski. Organizatorem oczywiście był Automobilklub Dolnośląski pod przewodnictwem Mieczysława Zawadowskiego. Rajd po raz drugi wygrała załoga Zanini – Petisco na Fiacie 131 Abarth. Do mety dotarło 21 załóg, ciekawostką może być, że w Komitecie Honorowym było też 21 osób a listę komitetu zamykał Sobiesław Zasada – wcale nie alfabetycznie.
1980 XL Rajd Polski najmilej chyba wspomina Antonio Zanini który dokonał coś, czego nigdy do dziś nie osiągnął. Wygrał rajd – trzy razy z rzędu, jadąc tym razem Porsche 911 SC. Był to już piaty start Zaniniego w rajdzie a do tego dwutygodniowy trening przyniósł sukces. Rajd rozgrywano w strugach deszczu z odwoływanymi odcinkami, z drzewami leżącymi w poprzek trasy na trasie o długości 1495 km. Komandorem był Aleksander Sałaga
1981 Rajd nie odbył się z powodu stanu wojennego
1982 – 1983 Rajd Polski nie odbył się. Rozgrywano Rajd Pokoju i Przyjaźni. W 1982 wygrał Andrzej Koper w 1983 Marian Bublewicz.
1984 XLI Rajd Polski W lipcu przyjechały do Wrocławia 54 załogi. Automobilklub Dolnośląski z komandorem Zbigniewem Jaroszem przygotował po kryzysie paliwowym najkrótszą trasę w powojennej historii rajdu tylko 995 km, ale aż 29 odcinków specjalnych. Zdecydowaną większość (14) wygrał zwycięzca rajdu Szwed Ingvar Carlsson z pilotem Benny Mellander jadący autem z silnikiem Wankla Mazda RX 7, rajd ukończyło 25 załóg.
1985 XLII Rajd Polski po raz kolejny w lipcu we Wrocławiu Automobilklub Dolnośląski z komandorem Zbigniewem Jaroszem zorganizował kolejny rajd na trasie o długości 1029 km. Z numerem 1 zgłoszony został Ilia Czubrikow z 2 Attila Ferjancz z 3 Branislav Kuzmic z pilotem Rudi Sali na Renault 5 Turbo i oni wygrali, numery startowe 1 i 2 rajdu nie ukończyli.
1986 XLIII Rajd Polski to ostatni rok, kiedy na trasach rajdowych można zobaczyć „potwory” B grupowe i takim autem Renault 5 Turbo po raz drugi z rzędu rajd wygrał Branislav Kuzmic z Jugosławii. Rajd miał 949 km, w tym 418 km odcinków specjalnych komandorem był Jerzy Jaworski.
1987 XLIV Rajd Polski ponowie na miejsce komandora wrócił Zbigniew Jarosz, jego ekipa przygotowała 775 km trasy. Rajd wygrała załoga węgierska Attila Ferjancz z pilotem Janos Tandari na Audi Coupe Quattro. Drugie miejsce po raz drugi z rzędu zajęli Andrzej Koper z Krzysztofem Geborysem na Renault 11 Turbo, mimo, że nie wygrali żadnego odcinka specjalnego.
1988 XLV Rajd Polski W samo południe 8 lipca wystartowało 100 załóg z pod hotelu Wrocław na 773 km rajdu, przed nimi było 306 km oesowych. Ciekawostką była dyskwalifikacja trzech załóg za przejechanie skrótem 9 Os Walim – Lubachów, co oczywiście było niezgodne z notatkami nawigacyjnymi. Komandorem był Zbigniew Jarosz. Rajd wygrali Belgowie Marc Soulet, Philippe Willem na Fordzie Sierra Cosworth.
1989 XLVI Rajd Polski FIA zmieniła współczynniki rajdów z 4, 3, 2, 1 na 20, 10, 5, 2. Rajd Polski doceniono i otrzymał najwyższy współczynnik – 20. Spowodowało to napływ czołowych zawodników, była to jedna z najlepszych obsad rajdu w ostatnich latach. Zbigniew Jarosz z ekipą przygotowali 1002 km trasy, którą najszybciej pokonali Robert Droogmans z Rony Joosten na Fordzie Sierra Cosworth.
1990 XLVII Rajd Polski Niewątpliwą gwiazdą Rajdu był Robert Droogmans, który w tym roku walczył i wywalczył tytuł Mistrz Europy. Zwyciężył też dość pewnie wraz z Ronny Joosten jadąc Lancia Delta Integrale we Wrocławiu. Na 24 odcinki specjalne wygrał 15 i na mecie miał 1min 47 sek. nad innym Belgiem Marc Duez. Rajdem już prawie etatowo kierował Zbigniew Jarosz. Trasa miała 973 km zgłosiły sie 53 załogi, z których 29 było na mecie.
1991 XLVIII Rajd Polski Wydawało się, że jeden z faworytów już na dojazdówce do 1 oesu zakończy rajd. Patrick Snijers miał kolizje z Maluchem, ale udało sie pojechać dalej. Do rajdu zgłosiło sie aż 99 załóg, ale ostatecznie wystartowało 55 ukończyło 32. Już po raz siódmy komandorem był Zbigniew Jarosz. Trasa miała 980 km. Zwyciężyli Piero Liatti – Luciano Tedeschini jadący Lancia Delta Integralne.
1992 XLIX Rajd Polski Veni-vidi vici w wykonaniu Erwina Webera w fabrycznym Mitsubishi. Z trzech Fordów Sierra Cosworth Patrick Snijers był najbliższy nawiązania z nim walki, ale zakończył jazdę wypadając z drogi na Spalonej. Dzięki temu na trzecie miejsce awansowała polska załoga Marian Bublewicz – Ryszard Żyszkowski. Trasa to 980 km a komandorem już prawie tradycyjnie Zbigniew Jarosz.
1993 L Rajd Polski Rajd rozgrywany bez numeru 1 zarezerwowanego dla Mariana Bublewicza… To był już 50 Rajd Polski, rozpoczęty od oglądanego przez tysiące ludzi prologu wokół Wzgórza Andersa. Trasa to 985 km w tym 380 km OS. Przez długi czas prowadził Ratrick Snijers ale odpadł po awarii samochodu, oddając zwycięstwo innemu belgowi – Robertowi Droogmansowi. Zbigniew Jarosz ustanawia rekord – po raz dziewiąty jest Komandorem Rajdu.
1994 LI Rajd Polski z trasą 795 km. Deszcz lunął w momencie gdy startujący z numerem 1 Patrick Snijers na OS Rościszów – Lubachów był już na drodze przy Jeziorze Bystrzyckim.
Następnego zawodnika pokonał o minutę i zwyciężył w całym rajdzie. Początek zmian organizacyjnych – dyrektorem rajdu został Jacek Bartoś.
1995 LII Rajd Polski. Rajd, w którym zaczęła się legenda załogi Hołek – Wiślak. Bertone – Chiapponi byli poza zasięgiem Hołowczyca z Wisławskim jadący w niby identycznej, ale jednak dużo wolniejszej Toyocie Celica. Cudów dokonywali też mechanicy polskiej załogi by nie najnowszy samochód, przy minimalnym zapasie części zamiennych doprowadzić do mety. Trasa 795 km, Komandor Jacek Bartoś
1996 LIII Rajd Polski. Po dwudziestu latach wreszcie zwycięstwo polskiej załogi: Krzysztof Hołowczyc na sekundy tnie się z Dieterem Deppingiem. Całe szczęście, kiedy na jednym z ostatnich odcinków pierwszego etapu Hołek złapał 'kapcia’ i stracił pół minuty – Depping miał problemy z samochodem i odrobił tylko 8 sekund. Przed ostatnim etapem Niemiec prowadził o sekundę. Hołek zaatakował, na dwóch oesach zyskał 13 sekund. Do końca rajdu trwała walka o sekundy, to jeden to drugi minimalnie zyskiwał. Na mecie przewaga Hołka wyniosła tylko 12 sekund, trzeci – Yves Loubet miał już ponad 6 minut straty! Trasa 795 km, Komandor Jacek Bartoś.
1997 LIV Rajd Polski. Organizacyjna porażka chylącego się już ku upadkowi Automobilklubu Dolnośląskiego. Niedostępna dla publiczności i zawodników baza rajdu w Hali Ludowej, brama startowa zdążyła dopiero na drugi etap, po raz pierwszy od lat odcinek specjalny odwołany z powodu problemów z łącznością… Wielkim faworytem rajdu był Krzysztof Hołowczyc i z początku wyglądało, że bez trudności zwycięży. Jednak na 4 oesie problemy ze skrzynią biegów spowodowały wypadnięcie z trasy i prawie pięciominutowy pobyt 'w kaczeńcach’. Pościg był piękny – Hołek wygrał 16 z 26 OS i odrobił dwie minuty straty awansując z 22 na trzecie miejsce. Zwyciężył Snijers a drugi był Janusz Kulig, dla którego był to jeden z ważniejszych kroków prowadzących go do pierwszego tytułu Mistrza Polski. Dyrektorem rajdu po raz piąty był Jacek Bartoś. Trasa 865 km.
1998 LV Rajd Polski. Po 24 latach Rajd Polski wraca do Krakowa, dyrektorem zostaje Marek Oziębło. Trasę wytyczono na drogach znanych z Rajdu Krakowskiego: pierwszy etap w okolicy Łapanowa, drugi wokół Kalwarii Zebrzydowskiej. Rajd pod dyktando Krzysztofa Hołowczyca, jedynie na 'swoich’ odcinkach wokół Łapanowa nawiązywał z nim kontakt Janusz Kulig. Niestety kierowca Renault stracił minutę po przebiciu kapcia na szutrowej części prologu a rajdu ostatecznie nie ukończył po kilku awariach samochodu. Trasa 676 km.
1999 LVI Rajd Polski – baza – Kraków, trasa – 1016 km, w tym 300 km na 23 OS wystartowało – 111 załóg w tym rekordowo mało, bo tylko trzy załogi zagraniczne, ukończyło – 53, zwycięzcy – Robert Gryczyński /Tadeusz Burkacki /Toyota Corolla WRC
2000 LVII Rajd Polski – Start we Wrocławiu, meta w Kłodzku, trasa – 746 km w tym 306 OS, wystartowało – 109 załóg, ukończyło – 58. Zwycięzcy Henrik Lundgaard/Jens Christian Anker/ Toyota Corolla WRC jechali równo bez większych problemów i na mecie mieli, 33 sek. nad Kuligiem, który na jednym z Os złapał „kapcia”.
2001 LVII Rajd Polski – baza – Kłodzko, trasa – 810 km, wystartowały 83 załogi, ukończyło – 50, zwycięzcy – Leszek Kuzaj/Andrzej Górski/ Toyota Corolla WRC. Na 17 Os Kulig łapie gumę, traci prowadzenie na rzecz Kuzaja stara się odrobić stratę, na 19 Os było za szybko i tam kończy jazdę.
2002 LIX Rajd Polski – baza – Kłodzko, trasa – 873 km w tym 317 km Os to trzy pętle po sześć Os i super Os. Wystartowało – 79 załóg w tym 12 z zagranicy, ukończyło – 39. Pogoda płatała figle i dobór opon był istotny. Wygrali pewnie Janusz Kulig/Jarosław Baran/Ford Focus WRC oczywiście A grupa, kolejne trzy miejsca to N-ki. Dyrektor Grzegorz Gac
2003 LX Rajd Polski – baza – Kłodzko, trasa – 798 km, wystartowało – 81 załóg, ukończyło — 42, zwycięzcy – Miguel Campos/Carlos Magalhaes/Peugeot 206 WRC pozostałe miejsca na podium też Peugoty. Należy wspomnieć, że był to 30! start Marka Ryndaka w Rajdzie Polski i dzielnie był na mecie. Leszek Kuzaj nie miał tyle doświadczenia i zakończył rajd już na pierwszym Os.
2004 LXI Rajd Polski to jak dotychczas ostatni polski asfaltowy, baza – Kłodzko, trasa – 798 km, wystartowało – 76 załóg, ukończyło – 33, zwycięzcy – Luca Pedersoli /Daniele Vernuccio/ Peugeot 306 Maxi, który po brawurowej jeździe w drugim dniu wyrwał zwycięstwo Leszkowi Kuzajowi, który przeżył przygody na ostatnim piątkowym osie wykręcając piruet przy 170km/h. Dyrektor rajdu Grzegorz Gac.
2005 LXII Rajd Polski został przeniesiony na szutrowe drogi w okolicach Mikołajek gdzie była baza rajdu. W PZM zrodził się pomysł, aby Rajd wrócił do kalendarza Mistrzostw Świata. Znający doskonale mazurskie trasy Krzysztof Hołowczyc pewnie z ponad dwu minutową przewagą wygrał rajd. Tym razem Hołka pilotował Łukasz Kurzeja i niezawodnie spisywało się Subaru Impreza. Rajd miał 955 km a komandorem był Grzegorz Gac
2006 LXIII Rajd Polski był oficjalnym kandydatem, jako jedna z eliminacji Mistrzostw Świata. Rajd miał 725 km rozegrano przy pięknej słonecznej pogodzie 12 szutrowych odcinków (wszystkie odbyły się) nigdzie nie była potrzebna pomoc medyczna. Zwyciężyli Leszek Kuzaj z Maciejem Szczepaniakiem na Subaru Impreza. Już na pierwszy os a skutek awarii turbosprężarki kompletnie uległ spaleniu samochód Hołowczyca. Komandorem był Grzegorz Gac
2007 LXIV Rajd Polski drugi rok z rzędu nosi dumny tytuł „WRC Candidate”. Baza to Hotel Gołębiewski w Mikołajkach i 700 km mazurskich szutrów z 13 odcinkami specjalnymi i ten 13 jest pechowy dla Hołka. Łapie gumę i z 25 sekund przewagi traci blisko minutę i ostatecznie przegrywa rajd o 43, 7 sek. do Szwedów Oscar Svedlund i Bjorn Nilsson na Subaru Impreza. Pechowo wspomina ten rajd Leszek Kuzaj, wypadek na drugim osie, szpital na szczęście bez większy konsekwencji. Komandorem Grzegorz Gac.
2008 LXV Rajd Polski jest ciągle kandydatem do WRC. Komandorem a wg nowych nomenklatur Dyrektorem zostaje Tomasz Bartoś. Ten rajd to największy sukces braci Michała i Grzegorza Bębenków jadących Mitsubishi Lancer Evo IX. Zwycięstwo w Rajdzie Polski wpisało ich do historii najstarszego rajdu w Polsce. Trasa rajdu to 734 km. Zgłosiło się 57 załóg w tym 11 z zagranicy, na mecie mimo systemu SupeRally sklasyfikowano 31.
2009 LXVI Rajd Polski to po raz drugi w historii rajdu Eliminacja Mistrzostw Świata. Na starcie 48 załóg w tym cała czołówka światowa. Trasa to 1024 km mazurskich szutrów z 18 odcinkami specjalnymi. Pechowo jedzie Loeb na czwartym odcinku uderza w nieopisany pieniek i urywa koło, zostaje SupeRally. Na tym samym oesie Hołek kreci piruet i traci ok. 20 sek., ale jedzie, aby ostatecznie zająć doskonałe w tej stawce szóste miejsce. Rajd wygrywają Mikko Hirvonen (FIN)/Jarmo Lehtinen (FIN) Ford Focus RS. Dyrektor Rajdu Tomasz Bartoś.
2010 LXVII Rajd Polski jest tylko albo aż Eliminacją Mistrzostw Europy Kierowców. Rajd po raz pierwszy wygrywa Kajetan Kajetanowicz z Jarosławem Baranem, dla którego jest to już drugie zwycięstwo (wcześniej wygrał z J. Kuligiem w 2002), ze średnią szybkością na oesach 104km/h.. Wypadki zaliczają między innymi – Hołowczyc, który kończy dzięki SupeRally, Kuzaj dachuje na przedostatnim odcinku. Rajd liczył 864 km. Zgłosiły się 52 załogi, ukończyło 37 załóg. Dyrektorem był Tomasz Bartoś.
2011 LVIII Rajd Polski jest ponownie Eliminacją Mistrzostw Europy. Na liście zgłoszeń 49 załóg ostatecznie na 803 km trasy w tym 230 oesów wystartowały 44 załogi. Na mecie sklasyfikowano 37 załóg. Dyrektorem był Tomasz Bartoś. Oficjalne wyniki ogłoszono dopiero 25 października po odrzuceniu protestu M. Sołowowa na zwycięzcę rajdu Kajetana Kajetanowicza. Ciekawostką jest, że pilotem Kajetanowicza był Jarek Baran a Sołowowa jego brat Maciek.
2012 LVIX Rajd Polski Rajd wygrał najmłodszy w historii kierowca 21 letni Fin Esapekka Lappi pilotowany przez Janne Ferm na Skodzie Fabia S2000. To trzeci w historii Rajdu Polski fiński kierowca, który wygrał nasz narodowy rajd (wcześniej wygrali Aaltonen i Hirvonen). Lapli wygrał pewnie, zwyciężając 10 z 13 odcinków specjalnych. Na mecie zameldowało się 28 załóg. Dyrektorem rajdu był Tomasz Bartoś. Trasa to 611 km w tym 233 km odcinków specjalnych.
2013 LXX Rajd Polski. Rozgrywany był od 13 do 15 września. Bazą rajdu była miejscowość Mikołajki. Sponsorem rajdu była grupa Lotos. Rajd był dziewiątą rundą Rajdowych Mistrzostw Europy, a także szóstą rundą Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski i zarazem siódmą rundą Rajdowych Mistrzostw Litwy. Składał się z 13 odcinków specjalnych. Dyrektorem rajdy był Tomasz Bartoś. Honorowym patronem jubileuszowego rajdu był prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski. Na żywo rajdu można było słuchać w specjalnie powołanym na tę imprezę radiu rajdowym, a także kilka odcinków specjalnych (OS) na żywo można było obejrzeć w stacji Eurosport. Rajd wygrała polska załoga debiutująca samochodem Ford Fiesta R5 Kajetan Kajetanowicz i Jarosław Baran wyprzedzając o niespełna 24 sekundy francuzów Bryana Bouffier i Xaviera Panseri jadących Peugeotem 207 S2000. Trzecie miejsce ze stratą już prawie półtorej minuty zajęli Jan Kopecký i Pavel Dresler jadący Skodą Fabią S2000. Rajdu nie ukończył Robert Kubica, który po sześciu OS-ach zajmował drugą pozycję. Na ostatnim sobotnim OS-ie urwał koło, udało mu się, co prawda z dużą stratą dojechać do mety odcinka, ale na trzech kołach nie był w stanie dotrzeć do parku serwisowego. Po rajdzie Kajetan Kajetanowicz został wyróżniony nagrodą przyznawaną po każdej eliminacji, zdobył trofeum Colin McRae ERC Flat Out Trophy.
2014 LXXI Rajd Polski. Został rozegrany od 26 do 29 czerwca, jako jedna z dwunastu rund Rajdowych Mistrzostw Świata w roku 2014. Organizatorem rajdu był Polski Związek Motorowy (PZM) przy współpracy z Litewską Federacją Sportów Samochodowych (LASF) oraz Automobilklubem Polski. Pierwotnie, rajd liczył 24 odcinki specjalne (OS), z których cztery, po raz pierwszy w rajdach WRC, miały zostać rozegrane na Litwie. Z powodu niekorzystnych warunków pogodowych dwa litewskie odcinki specjalne zostały odwołane. Wygrał francuski kierowca Sébastien Ogier, drugie miejsce zajął – wyrównując swój najlepszy wynik w karierze – Norweg Andreas Mikkelsen, trzeci do mety dojechał Belg Thierry Neuville. Robert Kubica trzy razy zajmował trzecie miejsce na zakończenie odcinków specjalnych (na 4, 10 i 23 OS-ie). Do szesnastego OS-u zajmował wysokie szóste miejsce w klasyfikacji generalnej, ale na siedemnastym OS-ie po uderzeniu w kamień urwał tylne prawe koło i nie ukończył tego odcinka. Na trasy rajdu Kubica wrócił dopiero w następnym dniu na 21 OS korzystając z systemu Rally 2. Ostatecznie zajął 20 miejsce.
2015 LXXII Rajd Polski a właściwie LOTOS 72. Rajd Polski został rozegrany w dniach od 2 do 5 lipca 2015 roku, jako jedna z dwunastu rund Rajdowych Mistrzostw Świata w roku 2015. Rajd został rozegrany na szutrowych odcinkach. Baza imprezy był zlokalizowana w Mikołajkach. Dyrektorem zawodów był Jarosław Noworól. Trasa rajdu została zmieniona niemal w dziewięćdziesięciu procentach w porównaniu z ubiegłoroczną edycją, większość oesów to zmodyfikowane lub całkowicie nowe próby sportowe. Wśród tych ostatnich znajdzie się najdłuższy w historii rajdów w Polsce odcinek specjalny o długości 39,12 kilometrów. Podium rajdu wyglądało następująco: 1. Sebastien Ogier (FRA)/Julien Ingrassia (FRA) Volkswagen Polo R WRC 2. Andreas Mikkelsen (NOR)/Ole Flene (NOR) Volkswagen Polo R WRC + 11.9 sek. 3. Ott Tanak (EST)/Raigo Molder (EST) Ford Fiesta RS WRC + 23.0 sek. Na ósmym miejscu zostali sklasyfikowani Robert Kubica (POL) /Maciej Szczepaniak (POL) Ford Fiesta RS WRC ze stratą 2:08.3.
2016 LXXIII Rajd Polski był siódmą rundą Rajdowych Mistrzostw Świata w roku 2016, która trwała od 30 czerwca do 3 lipca 2016 roku. Baza znajdowała się w Mikołajkach. Kierowcy przejechali 21 odcinków specjalnych. Zwyciężyli Andreas Mikkelsen i Anders Jaeger (Volkswagen Polo R WRC) i było ich drugie zwycięstwo w klasyfikacji WRC. Odebrali zwycięstwo w rajdzie dotychczasowym liderom imprezy Ott Tanak i Raigo Molder (Ford Fiesta RS WRC), Którzy przebili oponę na przedostatnim odcinku i spadli na drugie miejsce. Najlepsi z Polaków – Kajetan Kajetanowicz i Jarosław Baran (Ford Fiesta R5) zajęli 16 miejsce i 4 w kategorii WRC 2.
2017 LXXIV Rajd Polski został rozegrany w dniach od 29 czerwca do 2 lipca 2017 roku w fatalnych warunkach pogodowych roku, jako jedna z trzynastu rund Rajdowych Mistrzostw Świata w roku 2017. Rajd został rozegrany na szutrowych odcinkach w okolicach Mikołajek. Na starcie stanęły 94 załogi. Rajd zasłużenie wygrali Belgowie Thierry Neuville i Nicolas Gilsoul jadący Hyundai i20 Coupe WRC mimo wypadku i uszkodzeniu auta na odcinku Pozezdrze (OS16). Dobry występ zanotował zespół Hyundaia, bo Paddon był drugi, a Dani Sordo czwarty. Na podium rajdu dość niespodziewanie wszedł Sébastien Ogier, który nie wygrał żadnej próby, ale trzecie miejsce pozwoliło utrzymać mu prowadzenie w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Świata.
2018 LXXV Rajd Polski był rozgrywany od 21 do 23 września 2018 roku. Bazą rajdu ponownie były Mikołajki. Była to siódma runda Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski i zarazem siódma runda Rajdowych Mistrzostw Europy. Rajd wygrała Rosyjska załoga Nikołaj Griazin i Jarosław Fiedorow, jadąca Skodą Fabią R5, była to dla nich druga wygrana w rajdach ERC, drugie miejsce zajęli Finowie Jari Huttunen i Antti Linnaketo, jadąca Hyundaiem i20 R5 przegrywając zaledwie o niecałe dziewięć sekund. Finowie na przedostatnim odcinku dostali dziesięciosekundową karę za spóźnienie na punkt kontroli czasu i to zadecydowały o losach rajdu. Na trzecim miejscu uplasowali się Anglicy Chris Ingram i Ross Whittock, dla których było to pierwsze podium w mistrzostwach Europy.
2019 LXXVI Rajd Polski był rozgrywany od 28 do 30 czerwca 2019 roku. Była to trzecia runda Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski i czwarta runda Rajdowych Mistrzostw Europy w roku 2019. Na starcie zobaczyliśmy 67 załogi. Rajd wygrał Rosjanin Aleksiej Łukjaniuk, dla którego było to dziewiąte zwycięstwo i szesnaste podium w mistrzostwach Europy. Drugie miejsce jak w ubiegłym roku zajął Fin Jari Huttunen, który tym samym wyrównał swój życiowy wyniki w ERC. Na trzeciej pozycji do mety dojechał Polak Łukasz Habaj, który na podium w europejskich mistrzostwach stawał po raz czwarty. Po raz pierwszy w ramach Rajdu Polski wystartowały samochody zabytkowe startujące w cyklu HRSMP.
2020 Rajd Polski został odwołany ze względu na pandemie Covid 19.
2021 LXXVII Rajd Polski został rozegrany w stulecie Rajdu Polski w dniach od 18 do 20 czerwca 2021. Bazą rajdu były ponownie Mikołajki. Rozegrano odcinek specjalny w Warszawie na słynnej Karowej, lecz bez udziału kibiców. Rajd był eliminacją Rajdowych Mistrzostw Europy, Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski i Historycznych Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski. Rajd wygrał Rosjanin Aleksiej Łukjaniuk kierując samochodem Citroen C3 Rally2, drugie miejsce ze stratą blisko 19 sekund zajął Norweg Andreas Mikkelsen. Na trzecim miejscu ze stratą blisko dwuminutową do mety dojechał Polak Mikołaj Marczyk. Dla Marczyka było to pierwsze podium w eliminacjach Mistrzostw Europy. W rajdzie rozegrano 14 odcinków specjalnych tylko jeden, OS 8 wygrał Polak Wojciech Chuchała.
